Jarenlang heb ik elke zondagochtend met vrienden via Facebook gekeken naar Immer Wieder Sonntags. Een programma op het Duitse tv kanaal Das Erste. Denk aan ‘Muziekfeest Op Het Plein’ is maar dan met Duitse Schlager artiesten. Hilarische televisie als je brak van de zaterdag-stapavond op de bank zit. Vanaf dat moment wilde ik naar Europapark maar aangezien Europapark in Rust in Duitsland ligt en bijna 6,5 uur van mijn huis rijden is heb ik dat plan altijd voor me uit geschoven.
Maar dit jaar gingen we in de voorjaarsvakantie naar het Comomeer in Italië op vakantie en met een kleine omweg was Rust een prima overnachtingsplek halverwege de rit. Stoere mannen trappen natuurlijk het gaspedaal in en rijden in een keer naar Italië maar ik ben niet stoer en meestal rijdt mijn vrouw omdat ik autorijden een superoninteressante bezigheid vind.
Na 8 uur (inclusief 2 keer korte plas- en consumptiepauze) kwamen we aan in Rust bij het Moxie hotel. Prima hotel inchecken duurde alleen langer dan op het vliegtuig naar Amerika stappen maar kamers prima en na de koffers in de kamer te hebben gegooid meteen richting een restaurant waar ze Wiener schnitzels op het menu hadden staan.
De volgende dag vroeg uit de veren. Dat betekent overigens in mijn geval rond 10 uur klaar om te vertrekken want ik ben niet zo snel ’s morgens. We hadden een bushalte gevonden waar we de bus konden pakken naar het Europapark maar die bus bleek heel de andere kant op te gaan. Toen weer terug naar het hotel gelopen en de auto gepakt.
Nog geen 5 minuten nadat we waren vertrokken stonden we in de file richting een van de vele parkeerplaatsen van Europapark. Terwijl wij in de rij stonden om naar de ene parkeerplaats te rijden kwamen er auto’s weer onze kant op om naar een andere parkeerplaats te gaan. Erg verwarrend maar na even wachten konden we parkeren en richting de entree gaan lopen. Met zo’n 40.000 andere mensen om ons heen. Na een tijdje hoefde we niet meer te lopen want daar waren van die horizontale roltrappen die je vaak ook op vliegvelden hebt en die brachten ons naar de ingang.
Wij in de rij om kaartje te kopen (want die hadden we niet vooraf gekocht) maar het bleek als je daar kaartjes bij de kassa kocht deze 10 euro duurder waren per persoon dan via het internet. Maar we waren met z’n vijven en voor dat geld kan je waarschijnlijk lunchen dus dat is ook weer zonde. Dus wij zijn omgedraaid en terug naar het hotel gegaan, zijn op ons bed gaan liggen janken en zijn niet naar het Europapark gegaan. Nee hoor, een van mijn reisgenoten kan wel onder druk dingen kopen via haar telefoon (jarenlange training gehad) en terwijl wij gewoon in de rij stonden om naar binnen te gaan kocht zij 5 kaartjes via het internet en konden we zonder problemen naar binnen.
Rond heel Europapark rijdt een monorail en daar stapte we als eerste in. Deze monorail bracht ons meteen naar de andere kant van het park naar het themagebied Spanje. Ja dat is wel belangrijk om te vertellen Europapark bestaat uit themagebieden. Meestal is een themagebied genoemd naar een land in Europa (joh…) en Spanje was dus helemaal aan de andere kant van Europapark. Overigens lazen we in de recensie van ons hotel dat als je deze uitgang neemt je op loopafstand van het hotel zou zijn maar dat is niet heel erg handig als je auto helemaal aan de andere kant van het park geparkeerd staat. En je kan hier het park alleen maar uit en niet in.
Zoals altijd had ik me weer totaal niet voorbereid op mijn bezoek en had ook niet echt een wens om in een bepaalde attractie te gaan. Dus ik heb heel de dag een beetje rondgelopen in het park en elke attractie waar geen rij stond meteen gedaan. Daardoor mis je natuurlijk alle spectaculaire achtbanen maar kwam ik wel in de verrassend leuke attractie “Whale Adventures – Northern Lights” waar je andere mensen die deze attractie doen en nietsvermoedende mensen die langs deze attractie lopen nat kan spuiten. Het was prachtig weer en rond de 25 graden dus super leuke afkoeling.
Europapark heeft een belachelijke attractie-dichtheid. Waar in het mooiste pretpark van Nederland de Efteling, waar ik ook pas ben geweest, best wel moet lopen tussen de attracties is de ingang van de ene attractie soms al naast de uitgang van de andere attractie. Zo kwamen we uit ‘Abenteuer Atlantis’ en liepen we zo ‘De Vloek van Cassandra‘ in wat een kleine versie van Villa Volta uit de Efteling bleek te zijn.
Ik had van mensen gehoord dat Europapark niet zo veel aan was en de attractie niet zo mooi waren maar ik vond het echt een heel mooi park. We hadden er ‘een van bijna 5’ bij ons en die wilde heel graag naar het ‘Grimms Sprookjesbos’ en daar vond ik de poppen er echt heel ouderwets uitzien en houterig bewegen t.o.v. de Efteling maar die kleine vond het geweldig en daarvoor waren we in dit sprookjesbos maar alle in de rest van het park keek ik echt mijn ogen uit omdat het er allemaal zo mooi en schoon uitzag.
Wij zijn niet echt naar shows gegaan maar bijna elke themagebied heeft een eigen show en bovendien heeft bijna elk themagebied ook een achtbaan en meestal ook eettentjes in het thema.
We zijn wel in het Kroatisch themagebied naar een 4D film Voltron 4D geweest. Mooie gemaakte film maar ik had geen idee wat er 4D aan was, het was nauwelijks 3D. Het was een film over Nikola Tesla maar hij werd daar niet waarheidsgetrouw geportretteerd. De man heeft genoeg bijzondere uitvindingen gedaan om te moeten doen dat hij teleportatie via elektriciteit heeft uitgevonden. De film wordt boven je geprojecteerd in een koepel boven je terwijl je op een kussen ligt en ik ben echt maar 3 keer in slaap gevallen dus dat viel wel mee.
Zoals gezegd ben ik niet echt in een achtbaan gegaan vooral omdat je vaak tussen de 30 minuten en anderhalf uur moest wachten en dat vond ik zonde van mijn tijd. Wil je echt in achtbanen gaan, en die zijn er dus in overvloed, dan heb je echt niet genoeg aan één dag Europapark dan heb je echt 2 of 3 dagen nodig.
Aan het eind van de dag wilde twee mensen uit ons gezelschap wel in een achtbaan namelijk Arthur en dat is zo’n achtbaan waar je onder de rails hangt i.p.v. er overheen rijdt. Wachttijd was ondanks het park binnen een uur dicht ging nog zo’n 45 minuten dus de iedereen uit ons gezelschap die niet in de achtbaan ging moest zich op een andere manier gaan vermaken.
De Arthur achtbaan begint en vliegt door een gebouw / berg en ook hier waren weer een aantal attracties aanwezig. ‘Die van bijna vijf’ probeerde we die 45 minuten lekker te gaan laten spelen in een binnenspeeltuintjemaar dat was meer voor kleinere kinderen dus die was daar binnen 1 minuut op uitgekeken. Gelukkig waren er in de zaal nog 3 andere attracties. Als eerste werden de 2 glijbanen gedaan. Eerst de kleine en daarna de grote. Een keer of 25 lange trap op en dan naar beneden glijden. Ik liep een keer zelf die trap op en was meteen dwarsdoormidden maar die kleine deed ‘m dus minstens 25 keer achter elkaar.
Toen we haar eindelijk hadden overtuigd om even mee te lopen naar de andere 2 attracties om te kijken of ze daar wel in wilde. Zij ze meteen dat ze niet in de Poppy Towers (vrijevaltorentje) wilde maar na 5 minuten naar de Mul-Muls carrousel te hebben gekeken zei ze dat ze daar wel in wilde (leuk) maar dan wel met mij (uuuuh… oke). Na 2 rondjes wachten mochten we in de Mul-Muls carrousel. De schattig en aaibare Mul-Muls carrousel is in principe gewoon zo’n carroussel waar normaal vliegtuigjes aan hangen maar hier waren die bakjes veranderd in een soort pluizige diertjes. Super leuk als je bijna 5 jaar bent en 1.10m maar veel minder leuk als je volwassen bent meer dan 100 kilo en 1.94m en niet eens met je benen in het bakje past. Waar wat kan er gebeuren? Het is een kinderattractie een paar rondjes en klaar. Nou dat viel even flink tegen want buiten dat je rond draaide gingen de bakjes ook nog op een neer met zo’n verschrikkelijke kracht dat ik bij de eerste keer een Martien Meiland gil slaakte en daarna alleen maar hysterisch heb zitten lachen.
Ik heb het bij die ene rit in de Mul-Muls carrousel gelaten maar die kleine heeft nog meerdere keren met alle andere mensen uit ons gezelschap een ritje gemaakt. Hiermee sloten we ons bezoek van het Europapark af en zijn toen nog door een heel gedeelte gelopen waar we helemaal nog niet waren geweest.
Wij hebben vanaf het moment dat we binnenkwamen tot we net voor sluitingstijd het park verlieten helemaal ons het heen en weer gelopen maar toch hebben we niet alles kunnen kunnen bekijken, zo veel is er te zien in Europapark en dat zonder dat we een attractie hebben gedaan waar je lang voor moest wachten.
Buiten alle goede dingen van Europapark waren er ook nog 2 dingen die ik gewoon ronduit onwijs kut vond. 1. Je mag in heel het park gewoon nog overal roken (hallo 1984) en 2. je mag je hond meenemen. Dat laatste vond ik zo belachelijk en ik snap ook echt niet waarom je je hond zou mee willen nemen naar een pretpark en zou willen blootstellen aan de hele dag die herrie en drukte. Voor de rest vond ik het een geweldig pretpark.
Vlak bij de uitgang kwam ik er achter dat ik helemaal vergeten was om te zoeken naar de plek in Europapark waar Immer Wieder Sonntags wordt opgenomen en de reden was dat ik naar Europapark wilde… Nou de volgende keer beter dan maar daar naar gaan zoeken en dan beginnen we aan de voorkant en nemen we aan het eind van de de dag de monorail naar de uitgang.