We wonen sinds 2021 in een dorpje in West-Brabant maar we gaan nooit meer terug naar Rotterdam waar we vandaan komen. Als we naar de stad willen dan gaan we naar Antwerpen en we zijn dus de afgelopen jaren tientallen keren dit markante gebouw van het MAS Museum voorbij gereden.
We zijn wel naar andere musea in Antwerpen geweest maar we waren nog nooit in het MAS geweest dus dat was nu aan de beurt.
We hadden geen idee wat we konden verwachten in het MAS want we bereiden ons expres nooit voor of lezen ons in, niet voor een vakantie niet als we naar een film gaan kijken en niet als we een museum bezoeken. Het schept alleen maar verwachtingen en zorgt er voor dat je niet onbevangen iets gaat bekijken of beleven.
Bereid jij je wel voor, en lees je dit artikel om meer te weten over het MAS voor je gaat, dan ga je veel plezier beleven aan dit artikel want dit komt vol te staan met enorm handige informatie.
Wil je nou helemaal niet naar de tentoonstellingen in het MAS kijken maar alleen op het zeer indrukwekkende dakterras over Antwerpen uitkijken? Dan hoef je geen kaartjes te kopen voor het museum. Je kan namelijk helemaal naar boven met de lift of de roltrappen zonder kaartje. Op elke verdieping is een tentoonstelling en daar zit iemand (meestal man, rond de 60, te dik en niet heel erg enthousiast) voor de deur en die controleert je kaartje. De rest van het gebouw en zelfs sommige tentoonstellingen zijn vrij toegankelijk tijdens de openingstijden dus ook het dakterras. Overigens zijn die kaartjes maar 10 euro en wil je buiten de vaste collectie ook de tijdelijke collectie zien dan komt er 2 euro bij.
In het MAS zit op de begane grond een cafe/restaurant. Is het nou een zeer warme dag (zoals bij ons het geval was) en heb je nog niets gedronken of gesnackt (zoals bij ons het geval was) ga dan voor je alle tentoonstellingen op alle verdiepingen van het MAS gaat bezoeken even wat eten en drinken in dat cafe of een van de vele café’s en restaurant in de omgeving. Dus niet zoals wij met een bijna lege maag en al een beetje dorst hebbende de eerste roltrap opstappen. Ik was helemaal dwars door midden en helemaal uitgedroogd toen ik weer buitenkwam.
Eigenlijk moet je gewoon ’s morgens gaan en dan een paar tentoonstellingen doen, lekker gaan lunchen, dan nog een paar verdiepingen bekijken, even thee met gebak en als je klaar bent lekker wat gaan eten in de buurt. En dus niet zo als wij hadden gedaan heel het museum met 8 tentoonstellingen binnen 2,5 uur door rennen.
Het gebouw van het MAS is geweldig en is bekleed met steenrode gevelplaten die aan de gevel lijken worden gehouden door een zilveren hand. Heel gaaf gedaan. In het (rol-) trappenhuis begint meteen de kunst. Tijdens ons bezoek waren er overal afbeeldingen te zien van de tentoonstelling ‘Het Salon’. Die tentoonstelling bestond uit foto’s van allemaal verschillende kappers, hun kapsalons en de grote diversiteit aan klanten die ze hebben.
Daarnaast heb je 9 verdiepingen met allemaal een aparte tentoonstelling. Toen wij er waren werd er op de bovenste verdieping een nieuw tentoonstelling gemaakt dus wij hebben 8 tentoonstellingen bekeken. Eigenlijk bezoek je 8 verschillende musea in een keer. Elke verdieping is anders, niet lijkt op elkaar en ook zijn de onderwerpen zeer divers.
Ik vond persoonlijk de tentoonstelling ‘Stad in oorlog’ heel interessant. Omdat ik, zoals ik al hierboven schreef, uit Rotterdam kom en daar best wel de verhalen uit de oorlog kende over het bombardement en dergelijke en was het heel interessant om de verhalen van een andere grote havenstad uit die periode te lezen. Vergelijkbare verhalen maar toch weer anders.
De tentoonstelling ‘Vracht’ was ook heel interessant om te bekijken. Die liet de geschiedenis van het vrachtvervoer in de Antwerpse haven zien. Ben je een liefhebber van schaalmodellen van schepen dan kijk je daar je ogen uit.
Ga je met kinderen naar het MAS dan zullen die helemaal blij worden van de tentoonstelling ‘Iemand thuis?’. Deze tentoonstelling gaat helemaal over wat voor iedereen afzonderlijk nou ’thuis’ betekent en dat wordt op allemaal verschillende manieren getoond en bevat zeer leuke onderdelen.
‘Kunst uit precolumbiaans Amerika’ was als je puur naar de opzet kijkt een hele mooie tentoonstelling alleen interesseert mij het onderwerp niet zo. Ik hou van dingen uit de oudheid maar ik vind dit allemaal te grof en te lomp.
Een zeer leuke tentoonstelling was de tentoonstelling ‘Antwerpen à la carte’ die zoals het MAS het omschrijft ‘De geschiedenis serveert van de stad langs het verrassende, grillige en vaak onzichtbare spoor van de voedselketen.‘ Van voedsel tot uitwerpselen en alles wat er tussenzit dus als het ware. Erg grappig om te zien. Zo’n tentoonstelling bevat dan enorme schilderijen uit de 16de eeuw tot buisjes waar je geuren uit het verleden kan ruiken.
Zoals gezegd waren we dwars doormidden nadat we alle tentoonstellingen hadden bekeken. We wilde ook nog naar het dakterras om naar het uitzicht te kijken maar daar ging geen roltrap heen alleen een zeer steile trap, erg fijn. Daar had ik nou net nog zin in. Het was prachtig weer dus boven gekomen keken we onze ogen uit. De skyline van Antwerpen met al zijn historische panden is echt prachtig om te zien vanaf dit punt.
Na het dakterras besloten we dat we nu echt even wat moesten gaan eten en drinken dus werd de rugzak, die niet mee mocht naar binnen, uit het kluisje gehaald en gingen we toch ook nog eerst even naar het winkeltje.
Waar je bij veel musea eerst een kaartje moet kopen om het leukste onderdeel van het museum, het winkeltje, te bekijken is bij het MAS het winkeltje gevestigd en een apart gebouwtje buiten het museum. Daar zag ik, op een poster die ze verkochte, dat Antwerpen ook een soort Holland-Amerika lijn had en kocht mijn vrouw te super grappige Japanse Okiagari poppetjes die totaal niets met een van de tentoonstellingen te maken hadden die we in het MAS te bekeken hadden. Overigens zie je steeds meer dat museumwinkels meer een soort kunstige souvenierwinkeltjes zijn geworden dan dat ze boeken of andere dingen verkopen die met tentoonstellingen in het museum te maken hebben.
Maar we moesten wat gaan drinken dus na het afrekenen liepen we snel de wijk tegenover het MAS in richting centrum en gingen op een gezellig terras van Bakkerij Samo zitten. Jammer genoeg zaten er op het terras ook 3 toeristen uit een of ander voormalig Oostblokland die een wedstrijd aan het doen waren: “Wie rookt er zo snel mogelijk een pakje sigaretten op” want mijn heerlijke cake en kopje thee (dat had ik echt even verdient na al dat culturele gedoe) werd continu voorzien van een dik rookgordijn.
Toen alles op was, mijn vrouw had een Ice Green met, heel toepasselijk, een knalgroen gebakje, liepen we richting het centrum om daar ook nog even al onze favoriete winkels aan te doen.
Op de terugweg hebben we nog even toch een partijtje geweldig Thais gegeten bij Better Than Hungry op de Lange Koepoortstraat 61. Beiden hadden we een geweldige maaltijd (je hoeft niet de grote versie te nemen, ik ben een grote eter en kreeg nauwelijks de ‘normale’ op) met wat te drinken en 52,- euro later inclusief tip stonden we weer buiten.
Dat was weer een fantastische dag in Antwerpen zo fantastisch dat we de volgende dag nog moe waren.