Het is grote vakantie en dan worden werkende ouders in eens 24 uur per dag geconfronteerd met het feit dat ze kinderen hebben. Thuiswerkdagen, dagjes vrij nemen dagje naar de BSO en een dagje naar opa en oma.
Mijn kleindochter is 5 en die haalde ik in dat kader op woensdagmiddag uit de BSO om 2 nachtjes te komen logeren. Om te voorkomen dat er allerlei onvoorziene en ongewenste ellende zou ontstaan werd mij door oma op het hart gedrukt NIET te vertellen dat we de volgende dag niet een hele dag restaurantje zouden spelen en door het dorp zouden gaan fietsen maar naar Bobbejaanland zouden gaan.
De volgende dag waren we allemaal redelijk snel gewassen en aangekleed en reden we rond 10 uur met een tas vol proviand richting Kasterlee, het plaatsje waar Bobbejaanland gevestigd is. Vanaf ons huis is die rit best wel vreemd want Bobbejaanland ligt iets meer dan een uur rijden van ons huis maar het is maar 20 km over de snelweg en de rest alleen maar binnendoor weggetjes. En wat hebben we kunnen genieten van het prachtige uitzicht onderweg want ik denk dat we van de ongeveer 45 minuten die we binnendoor hebben gereden minsten 40 minuten er van achter een traktor hebben gezeten.
Dorpje in dorpje uit allemaal mooi en gezellig en in de meeste zou ik zo willen wonen. Na een uur reden we ineens langs de eerste overvolle parkeerplaats van Bobbejaanland. We werden door 2 oude mannekes met gele hesje naar de de parkeerplaats geleid waar wij moesten gaan parkeren. Auto neergezet die kleine in haar wandelwagentje gezet waar ze een jaar geleden al eigenlijk te groot voor was en wij richting de ingang.
Had ik net nog gezien dat toen we 5 minuten geleden voor de ingang langsreden er nog een enorme groep mensen stond om binnen te komen nu konden we zo doorlopen. Overal waar we keken waren er padvinders in ‘uniform’ en al het personeel dat we zagen leek van dezelfde leeftijd. Hier en daar wel 40-er of 50-er maar over het algemeen waren ze van een leeftijd Havo 4.
Ik was wel eens in Bobbejaanland geweest maar ik denk dat het zonder overdrijven misschien wel 40 jaar geleden was. Na het Europapark waar we eerder dit jaar waren was dit het 2de pretpark waar we totaal de weg niet kenden.
Ja wat ga je dan als eerste doen. We besloten eerst ons even te oriënteren en liepen bij de ingang rechts het park in. Na een tijdje zagen we aan de rechterkant 3 kinderattracties ‘Locomotion’, ‘Rode Baron’ en ‘Convoy Trucks’. Leuk gaan we meteen alle 3 doen toch? Opeens durfde mijn kleindochter niet meer in Rode Baron (een soort van carrousel van op en neer gaande vliegtuigjes) terwijl ze pas in Europapark een zelfde soort attractie letterlijk 6 keer achter elkaar had gedaan. Een soort onnavolgbare kleuter logica waar ik een hele tijd geleden al van heb besloten dat ik me daar zonder tegenstribbelen meteen bij neerleg, dat is beter voor mijn humeur.
Prima de Rode Baron dus niet maar de Locomotion daar wilde ze wel in. Een stoet met treintjes waar 4 kinderen per trein tegelijk in kunnen die rondrijd op een rails maar ook nog in zijn geheel rond draait. Wij gingen in de rij staan en we waren de eerste die in mochten stappen. Toen werd de attractie stilgezet, de jongen die de attractie bediende moest even naar het toilet. Heel die attractie stil 10 minuten staan wachten tot die gast terug kwam van het toilet (???) maar toen mocht ze instappen.
De Locomotion heeft uit mijn hoofd een treintje of 8 en alle treintjes hebben een bel waar alle kinderen meteen mee gaan zitten bellen. Van de 8 treintjes had er 1 een niet echt goed werkende bel. U, beste lezer, weet al in welke treintje mijn kleindochter zat he? De meest sippe machinist ooit werd hier uitgebeeld door mijn kleindochter. Pruilend onderlipje en alles. Gelukkig kwam die jongen van de attractie even langs en die deed het touwtje van de bel door het andere raampje en toen kon ze wel lekker bellen. Eerste meltdown afgewend, dat scheelde niet veel.
Na Locomotion liep mijn kleindochter met een grote boog rond de Rode Baron en wilde in de Convoy Trucks. De Convoy Trucks zijn kleine vrachtwagentjes waar 4 kinderen in passen (mijn kleindochter wilde natuurlijk weer het liefst alleen) die dan achterelkaar over een klein baantje rond rijden. Die kleine in het achterste wagentje en wachten tot ze convoy zich in beweging zou gaan zetten. En dat duurde lang…
Het meisje dat de attractie bediende bleef maar wachten op nieuwe kinderen na 10 minuten reed de boel nog niet. Mijn kleindochter had ineens smeer aan haar arm van de attractie waar op ze reageerde of het zoutzuur was en toen er ook nog een ander kind in haar truck kwam te zitten was de eerste huilbui van de dag een feit. Oma vond dat het allemaal veel te lang duurde en haalde die kleine huilend uit de attractie en gaf het meisje dat de attractie bediende nog even ongevraagd een paar handige aanwijzingen hoe ze haar werk wel goed kon doen. Daarna liepen we richting een picknicktafel waar mijn kleindochter in 20 minuten alle proviand die we bij ons hadden op at of dronk. 1 minuut later: “Mag ik een snoepje?”. “Je hebt letterlijk net 3 stukken brood op”
In Europapark hadden we de monorail gepakt als eerste attractie omdat je zo in een keer heel het park kon zien en aangezien we net als in het Europapark ook niet wisten wat er allemaal te doen was leek het ons een goed idee om hier ook de monorail te pakken. Maar de monorail reed hier ongeveer 1 km per uur en ging vertrok om de 20 minuten en aangezien we net de vorige hadden zien wegrijden besloten we maar zelf te gaan lopen.
Omdat mijn kleindochter alles had opgegeten wat we bij ons hadden begonnen we een beetje te kijken waar we wat zouden kunnen gaan eten. The Lake House Express zag er prachtig uit en leek ons wel wat maar was helemaal dicht. We liepen via de linkerkant van het water waar het park om heen ligt richting Kinderland want daar waren een boel dingen waarvan wij dachten dat onze kleindochter die wel leuk zou vinden.
Maar ook op de weg daar naar toe waren er veel dingen dicht. Het was ook helemaal niet zo druk in het park ondanks de parkeerplaatsen die wij zagen allemaal bomvol stonden. Misschien is het in het weekend drukker en is alles open maar op deze donderdag was het heerlijk rustig maar waren er dus ook veel dingen dicht.
Tijdens onze wandeling richting Kinderland zagen we een heleboel leuke attracties waar ik vroeger meteen voor in de rij was gaan staan maar mijn kleindochter mocht er niet in en ik had na mijn Neuritis Vestibularis ellende even nog geen zin in ronddraaiende attractie of over de kop gaan in een achtbaan. Trouwens de langste rij die ik heel de dag heb gezien was 45 minuten maar meestal zit je binnen maximaal 30 minuten in een attractie en kan je vaak zelfs gewoon meteen instappen.
In Kinderland aangekomen sloeg de teleurstelling snel toe. Veel kinderattracties waren uit of deden het niet en de 1ste en 2de verdieping waar ook heleboel te doen scheen te zijn was ook gesloten. Mijn kleindochter is gek op glijbanen maar de glijbaan in Kinderland die wilde ze niet doen want dat je moest op een matje gaan zitten en “Dat ging te hard”. Oké dan niet ‘Pick your battles’ opa. De grote carrousel, het kinder(reuzen)rad (‘Is er een rat? Dat is toch vies?”) gingen allemaal om de beurt open (één medewerker bediende één voor één verschillende attracties) dus konden toch bijna alle attracties gedaan worden. Mijn kleindochter verheugde zich op de ‘show’ maar in het theater van Kinderland was geen clown of poppenkast te zien en bleef potdicht.
Na nog even in een kleine speeltuin op het enige gedeelte van de 1ste verdieping van Kinderland dat open was te hebben geklauterd en de kinderwagen van de helling naar beneden te hebben gedonderd waardoor de kinderwagen op z’n kop lag en al onze spullen over de helling lagen verspreid, verliet mijn kleindochter toch voldaan en lachend Kinderland.
Het was half 2 toen moest er echt gegeten worden. anders krijgt opa hoofdpijn en een kut humeur. We gingen naar het Santa Fe restaurant. Ik bestelde een Cheesburger met patat (ongeveer 16 euro bij elkaar) en een kindermenu dat traditie getrouw mijn vrouw voor de helft moest opeten omdat mijn kleindochter meteen haar zinnen had gezet op het toetje, een suikerwafel. Mijn patat was oke maar de hamburger was echt te slecht voor 11,- euro.
Voor het Santa Fe restaurant is er een speeltuin en mijn kleindochter wilde wel, niet, wel, niet, wel, niet, wel, niet, wel, niet op de glijbaan waarvoor je helemaal naar boven moest klimmen in een soort van holle boomstam. Een keer kwam ze halverwege maar besloot ze toch weer naar beneden te gaan omdat ze het eng vond. Beneden gekomen bleek de vloer lava en moest ook opa oppassen niet z’n voeten te verbranden (wat een gedoe). Na een tijdje had ze als gewoonlijk een vriendinnetje om mee te spelen gevonden en ging ook even uitgebreid de snoepvoorraad van de moeder van dat vriendinnetje mee helpen opeten.
Gelukkig ging dat meisje, “mijn allerbeste vriendin”, volgens mijn kleindochter, weg en konden wij ook weer verder. Toen we verder door het park liepen werden we uitgenodigd om naar de duikshow te komen kijken. Laten we zeggen dat de duikshow niet het meest vernieuwende stukje entertainment van de laatste jaren is, ik heb denk ik zo’n show 50 jaar geleden al een keer gezien, maar het was superleuk om weer eens weer mee te maken. We zaten vooraan en kleine vond het allemaal heel leuk en was vooral onder de indruk van “Die meneer die in de brand stond die naar beneden dook” maar die zag zo’n show natuurlijk vandaag ook voor de eerste keer. Flinterdun verhaal, de clown deed grappige dingen die ik al 100 keer heb gezien maar toch echt een leuke show.
We kwamen op een pleintje en daar was een King Kong attractie. Ik dacht dat die zoiets was als de King Kong attractie die je vroeger in Universal in Florida had. Maar waar dat een rit was met een monorail waar je aangevallen werd door King Kong, pakte hier King Kong een wagon op en schudde die heel zachtjes door elkaar. Heel mooi gemaakt indrukwekkende aap maar niet zo indrukwekkend dat mijn kleindochter het eng vond.
We zagen een decortje van Nickelodeon waar je op de foto kon met levensgrote mascottes van Paw Patrol en na 5 minuten wachten stond ze te ‘high fiven’ met een brandweer hond en een politieagent hond die ongetwijfeld een stoere naam hebben maar ik weet ‘m niet.
We kwamen bij een waterspeelplaats en daar wilde ze even spelen. Eerst voetjes in het water maar na een tijdje onder de waterspuit en nog later 20 keer onder de waterspuit en onder de waterval en doorweekt aankomen lopen om te zeggen dat ze het zo leuk vond. “En nou? Ga je dalijk zo in de auto zitten met die natte kleren?”. Ze keek me even ontgoocheld aan, draaide zich om en ging gewoon weer midden in een waterstraal staan. Gelukkig bleek later dat slimme oma een extra outfit bij zich had. Toen ze klaar met spelen was werden de natte kleren uitgedaan waarna er even tussen neus en lippen door gemeld werd dat ze moest plassen. In alleen een natte onderbroek verdween ze met oma in het toilet om helemaal aangekleed weer naar buiten te komen in een totaal nieuwe outfit.
Het was onderhand rond 5 uur en we besloten bij Panos, een bakkersketen die net als Domino’s gewoon in Bobbejaanland zit, belegde broodjes te kopen. Voor 7 euro had ik een broodje ‘gezond’ met ham kaas en mayonaise dat echt 4 keer lekkerder was dan die hamburger van vanmiddag. Ik zat 1 minuut te eten en toen begon het te regenen maar ik had toch niet kunnen blijven eten want mijn kleindochter moest weer plassen “Je bent net geweest toch?” “Ja maar ik moet weer plassen”.
In de regen een toilet zoeken en een plek om te schuilen. Na dit oponthoud wilde oma graag in de Bootvaart, een attractie die voor menig omroep Max kijker al te saai zou zijn, maar oma en die kleine vonden het zo leuk dat ze meteen nog een tweede keer wilde. En waarom? Je zat in een bootje op een riviertje en na een paar minuten was je weer waar je was ingestapt. Gebeurde helemaal niets onderweg. Ik besloot de 2de keer aan mij voorbij te laten gaan en eindelijk even rustig op een bankje bij de uitgang van de attractie mijn broodje op te eten.
Nadat mijn kleindochter nog een paar kinderattracties had gedaan, ze kon nu zelfs in de Convoy Trucks al stond dat zelfde meisje van vanmorgen er nog (…), besloten we nadat we een kwartier hadden moeten schuilen voor een enorme wolbreuk naar huis te gaan.
We hadden een super leuke dag gehad en waren alles bij elkaar (dus 3 x entree, parkeerkaart en 2 keer eten met flesjes drinken en een ijsje) ongeveer 150,- euro kwijt.
Leuk maar ook zeer intensief. We waren de parkeerplaats nog niet af of die kleine zat als te knikkebollen in haar kinderzitje en ging bij ons thuis zo van de auto haar bed in.
Als ik heel eerlijk ben wilde ik graag weer een keer naar Bobbejaanland maar voor die kleine kan je net zo goed naar een speeltuin gaan waar ze ook met water kan spelen, die geeft echt niet om attracties. Als ze kan klimmen, met water spelen, er zijn andere kinderen en als ze om het uur wat te eten of te drinken krijgt heeft zijn het al naar haar zin. Dus dat gaan we komende week doen. Gewoon naar een speeltuin, opa en oma op het terras en die kleine heel de dag in de modder spelen. Als we weer thuis zijn Kärcheren we die kleine in de tuin wel even af voor ze naar bed gaat.
Vrijdagochtend kwam mijn dochter die kleine weer halen. Ik was nog steeds een beetje stuk/kapot van de dag er voor en was blij dat ik even kon gaan relaxen. Toen die kleine in in de auto zaten deed ze het raampje naar beneden en riep “Opa” om daarna heel vies lachend 2 middelvingers naar me op te steken. Kijk, dan weet je weer waar je het allemaal voor doet.