Waar komt dat rare fenomeen vandaan dat mensen als ze op vakantie zijn enorm de behoefte hebben om een slotje te kopen, daar hun initialen en datum op te schrijven en dan dat slotje aan een brug vast te maken?
Ik moest het ook even op Wikipedia opzoeken want ik wist eigenlijk niet waar deze vreemde rage vandaan kwam. Op Wikipedia is te lezen: “De oorsprong van de liefdessloten is onduidelijk: oude overleveringen komen uit Rusland, China en Servië. De recente rage rondom liefdessloten komt mogelijk door de Italiaanse roman Ho voglia di te van Federico Moccia uit 2006 en de verfilming uit 2007, waarin twee verliefde tieners een slot met hun namen bevestigen aan de Milvische Brug te Rome.[1]”.
Nou vind ik alles wat al miljoenen mensen voor je hebben gedaan nou niet het toppunt van een romantisch gebaar maar ik vind het ook heel lelijk om al die slotjes te zien aan historische of architectonische hoogstandjes van bruggen.
Ik was in het historische Colmar (Frankrijk maar ziet er uit als Duitsland). We hadden net heerlijk gegeten op het terras van een restaurant en we hadden nog even geslenterd door Colmar op zoek naar een ijssalon. Na een tijdje lopen zag ik een ijssalon waar niemand was (lekker snel aan de beurt) en alleen een verlepte dame op het terras een cigaret zat te roken. Wij naar binnen maar er stond niemand achter de balie. Die verlepte dame bleek dus degene te zijn die onze ijsjes ging maken. Jammie! Ze waste gelukkig wel even haar handen na het roken.
Na onze ijsjes te hebben gekregen en te hebben afgerekend gingen we op het terrasje zitten en toen ik mijn tweede hap van mijn ijsje nam werd er 5 meter verder een duif platgereden door een auto. Niet kijken, niet kijken en toch kijken. Je kent het.
Niemand vond zijn ijs lekker behalve ik (lag niet aan de platgereden duif, ijs was gewoon niet lekker). Na alle ijsjes en bekertjes in de prullenbak te hebben gegooid gingen we weer verder lopen en na een tijdje zagen we een hek langs het water helemaal vol met van die ‘liefdesslotjes’.
Ik was midden in een verhandeling dat ik dat een van de allerstomste dingen van de huidige generatie vond die domme slotjes op alle bruggen ophangen tot een van de mensen uit het gezelschap ook zo’n slotje te voorschijn haalde. Ik kon niets anders uitbrengen dan “Ook gij, Brutus?” toen hij begon dat slotje op de te hangen.
Ik stond naar dat ophangen te kijken en zag dat sleuteltje en dat was gewoon een ‘looper’ en niet een sleutel die alleen op dit slot paste. Ik probeerde met die sleutel slotjes die al aan het het waren vast gemaakt te openen en dat kon gewoon. Sterker nog toen ik thuis die slotjes nog een keer bekeek zag ik dat ik met elke puntig voorwerp een palletje in de slotjes kon indrukken en dat was genoeg om een slotje te openen.
Een reisgenote zag een roze slotje met ‘Colmar’ er op en die had ik binnen 1 seconde losgemaakt van het hek en dat slotje verdween in haar tas en elk andere slotje dat ik probeerde open te maken ging open. Aangezien we net voor een vol terras stonden wilde ik ook niet te veel slotjes meenemen maar totaal hebben we 1 slotje opgehangen en er 8 meegenomen.
Misschien vind je me nu een enorme lul dat ik die ‘liefdesslotjes’ van anderen heb verwijderd/gestolen, en dat kan ik ook heel goed begrijpen, maar misschien is het wel een oplossing voor dit rare Instagram fenomeen. Slotje ophangen en 1 of meer slotjes meenemen. Zo voorkom je dat het aantal slotjes blijft groeien (en de stad opzadelen met hoge verwijderingskosten) en je hebt een gratis souvenir. Ik ga er toch vanuit dat degene die het slotje heeft opgehangen nooit meer terugkomt om zijn slotje te zoeken en komen ze wel dan zullen ze toch denken dat het plaatselijke stadsbestuur het slotje heeft verwijderd. Het aantal slotjes blijft op deze manier beperkt en jij hebt toch ‘lekker romantisch op buitenlandse locatie’ kunnen doen.
Als ik trouwens die eigenaar was van die souvenirshop zou zijn die van die liefdesslotjes verkocht zou ik elke nacht met een lopertje alle slotjes die er nog mooi uitzien weer los maken, de met viltstift aangebrachten initialen en data verwijderen en gewoon weer voor het volle pond verkopen in mijn winkeltje. Zoals Frans Bauer deed met de rozen die hij kreeg van zijn fans tijdens zijn concerten.